Opis obiektu:

Uwaga!

Kupony MultiBilet 2D i Kody eMultiBilet 2D nie obowiązują na seanse w technologii 3D.

Kupony MultiBilet i Kody eMultiBilet upoważniają do korzystania z repertuaru cyklicznego. Nie obowiązują na seanse przedpremierowe, maratony filmowe, festiwale filmowe oraz pokazy specjalne.

Dolnośląskie Centrum Filmowe (DCF) to nowy, czterosalowy obiekt, który powstał na miejscu dawnego, gruntownie przebudowanego, wrocławskiego kina „Warszawa”. 1 września 2011 roku odbyło się jego uroczyste otwarcie, a 2 września ruszyły w nim regularne seanse.

DCF jest inwestycją Odry-Film, Instytucji Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego, która zajmuje się szerokim przekrojem działalności filmowej na terenie Dolnego Śląska i Lubuskiego: od prowadzenia kin, przez współorganizację wielu festiwali, przeglądów i pokazów specjalnych, prowadzenie programu edukacyjnego, po wspieranie produkcji filmowych poprzez dofinansowania w Dolnośląskim Konkursie Filmowym.

Profil działalności

DCF jest miejscem spotkań filmowych dla tych, którzy oczekują od kina czegoś więcej, niż tylko rozrywki. Repertuar stanowi szeroki wybór światowego, europejskiego i polskiego kina, oparty na „studyjnych”, „art-housowych” propozycjach. Wśród tytułów polskich pojawiają się także filmy koprodukowane przez Odrę-Film. Poza codziennymi seansami, proponujemy spotkania z twórcami, pokazy specjalne, premierowe i przedpremierowe, projekcje festiwalowe i przeglądy tematyczne. Wśród tych ostatnich, szczególne miejsce mają prezentacje twórczości uznanych artystów kina. Na przykład w październiku 2011 zorganizowaliśmy przeglądy, przypominające reżyserskie dokonania Stanisława Lenartowicza oraz filmy według scenariuszy Tadeusza Różewicza. Rozwijany będzie program edukacji filmowej. Chcemy kontynuować dotychczasowe i tworzyć nowe cykle, m.in. pokazów filmów dokumentalnych czy Dyskusyjnego Klubu Filmowego. Dolnośląskie Centrum Filmowe jest miejscem spotkań ze sztuką filmową i konfrontacji wielu filmowych spojrzeń na rzeczywistość.

Wyposażenie

Projekcje odbywają się w 4 nowych salach, noszących nazwy, które upamiętniają wrocławskie kina: Warszawa, Lalka, Lwów i Polonia, odpowiednio dla: 250, 141, 135 i 73 widzów, w tym łącznie 15 miejsc dla niepełnosprawnych. DCF to jedno z najnowocześniejszych kin studyjnych w Polsce, wyposażone w nowe projektory analogowe i cyfrowe (z możliwością projekcji 3D), nagłośnienie Dolby Digital Surround EX, klimatyzację i wygodne fotele. Kino posiada też udogodnienia dla niepełnosprawnych (wyznaczone miejsca w każdej sali, podjazdy, toalety i windę).

Przestrzeń

Na parterze DCF otwarta została księgarnia filmowa Nieme Kino, w holu zaś znajduje się bar (oczywiście bez popcornu) oraz przestrzeń na takie wydarzenia, jak np. spotkania z twórcami filmów. Na pierwszym piętrze znajdować się będzie herbaciarnia lub kawiarnia. Budynek wyposażony jest też w sale konferencyjne oraz pomieszczenia na biura festiwalowe, przestronny hol, szatnię, a także powierzchnie przystosowane do aranżowania wystaw.

Historia

Pierwsze kino powstało w tym miejscu za czasów niemieckich - nazywało się wówczas Palast-Theater. Otwarto je 3 września 1910 roku. w kamiennicy kupca Moritza Branissa przy Neue Schweidnitzer Str. 16 (obecnie ul. Świdnicka 44), nad modną restauracją Palast-Restaurant. Pierwszym właścicielem kina był Franz Thiemer. Kino było bardzo popularne wśród mieszkańców. Po trzech i pół roku istnienia szczyciło się milionowym widzem, co dawało w przeliczeniu ok. 800 widzów dziennie. Pod koniec I wojny światowej kino zostało przejęte przez firmę Kammer-Lichtspiele GmbH, a od 1922 roku należało do firmy Schauburg AG, która zarządzała nim do II wojny światowej. Pierwotnie kino mogło pomieścić ok. 430 osób w dużej sali (miało też mniejszą salę, gdzie okazyjnie organizowano projekcje), a po przebudowie wyższej kondygnacji w 1926 roku na część balkonową – 650 widzów. Po wojnie, w polskim Wrocławiu, pierwsze filmy zaczęto wyświetlać właśnie w tym budynku, przemianowanym na kino Warszawa, przy ówczesnej ulicy Świerczewskiego (obecnie Piłsudskiego), ale wejście do niego było nadal od ulicy Świdnickiej. Kino otwarto 16 czerwca 1945 roku, a premierowym filmem był „Majdanek”. Kino w tej postaci funkcjonowało do roku 1963, kiedy to z powodu złego stanu technicznego budynek całkowicie rozebrano, a w jego miejsce w latach 1968 – 1973 powstało całkowicie nowe Kino Warszawa, z salą dla 600 widzów. W 1988 roku zmodernizowano wnętrze, a w 1996 otwarto małą salkę na 90 miejsc. W prawie niezmienionej postaci kino wyświetlało filmy do maja 2010. Wtedy rozpoczęły się prace budowlane nad trzecim z kolei budynkiem kinowym w tym miejscu. Jako następca kina Warszawa (i niemieckiego Palast-Theater), Dolnośląskie Centrum Filmowe w 2011 roku rozpoczyna nową erę w historii wrocławskich kin, jako jedyny obecnie obiekt w mieście, który opiera swą codzienną działalność filmową na repertuarze studyjnym.

Materiały i dane pochodzą ze strony Dolnośląskiego Centrum Filmowego